miércoles, 31 de diciembre de 2008

MANZANEDA











Hola...feliz Navidad...feliz año nuevo...y cuidado con las resacas.

Seguramente este sea el último post del año...y estoy pensando en cerrar el blog

Mi plan findeañero? después de la nieve y el viaje a MAdrid para ver al du Soleil, vengo con las pilas puestas para lo que me hechen

Ahí os dejo unas fotos de Jorgito :), mi ermano Iago y unos amigos, en la nieve, hace tres días

Estaba como una piedra, pero se esquiaba...Que maravilla!

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Viaxou por moitas mais terras das que ficou por ver, bebeu de moita mais auga da que deixou de beber, non sabe se sinte de mais ou se sinte de menos, non sabe o que sinte, non lle chega o tempo.
Amou a todos os homes que tivo no peito, dixo todas as verdades que no mundo ha, non sabe se sinte de mais ou se sinte de menos, non sabe o que sinte, non lle chega o tempo….
Ah ah ah ari ari oh…
Limpou moitas mais bágoas das que botou para fóra, gostou daqueles paxaros que non teñen hora, non sabe se sinte de máis ou se sinte de menos, non sabe o que sinte, non lle chega o tempo….

Como se extende a mancha igual que o amor, nega_lo azul é máis que nomealo, non falarei do mar… Ah ah ah ariariahhhhhhhh

Durmeu mirando as estrelas dos povos sen luz, buscando esquizofrenia onde estabas tú, non sabe se sinte de máis ou se sinte de menos, non sabe o que sinte, non lle chega o tempo…

Como se extende a mancha igual que o amor, nega-lo azul é máis que nomealo, non falarei do mar.

Ari ari......

NORDESTINAS,2007


Penso na mancha...é tan extensa ke non remata. Penso no tempo, tan ingrato ke se desavaece.....como tal, deixachelo ficar en pó.
Medramos e empekenecemos.Nunca dubides de ke o olvido non se eskece, e ke un cravo, quítase con oitro. Non sabe o ke sinte...non lle chega o tempo.

Hera, 2009

Anónimo dijo...

lindo, lindo, lindo para falar dunha miserable